آخرین اخبار:
کد خبر : ۵۹۸۰۳۷
۱۶:۲۷

۱۴۰۴/۰۵/۲۴
گفت‌و‌گو با جانباز کرمانشاهی «بهروز امانی»

با سختی‌ها جنگیدم و هنوز هم مقاومم

«بهروز امانی»، می‌گوید: سال ۱۳۶۴ به پادگان جلدیان پیرانشهر رفتم، در بمباران‌ها جان بچه‌ها را نجات دادم و در یک حادثه مجروح شدم. با تمام درد‌ها کنار آمدم و هنوز زندگی می‌کنم.


با سختی‌ها جنگیدم و هنوز هم مقاومم
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، «بهروز امانی»، از رزمندگان و جانبازان دوران دفاع مقدس، درباره دوران خدمت خود در ژاندارمری و حضور در مناطق جنگی پیرانشهر، گفت: سال ۱۳۶۴ به همراه دیگر سربازان به پادگان جلدیان به منطقه جنگی پیرانشهر اعزام شدیم و حدود سه ماه در آنجا آموزش دیدیم. من پیش از اعزام سابقه ورزش کشتی داشتم و به همین دلیل پیشنهاد شد که به پشت جبهه منتقل شوم، اما به خاطر علاقه‌ام به خدمت در منطقه جنگی، ترجیح دادم در همانجا باقی بمانم.

وی ادامه داد: مهرماه همان سال، پادگان سه بار بمباران شد که هر بار حدود ۱۲ موشک به هدف اصابت کرد. در آن شرایط سخت، توانستم جان چند ده سرباز آموزشی را نجات دهم و آنها را به پشت پادگان منتقل کنم. بعد از این حادثه، به خاطر شرایط بحرانی، حتی چند روز خوابم نمی‌برد.

امانی از مجروحیت خود نیز چنین یاد کرد: در یکی از عملیات‌ها، وقتی به همراه رفقا به ماموریت بازمی‌گشتیم، خودروی ما در پیچ جاده واژگون شد. به دلیل خستگی شدید ناشی از چند شب نخوابیدن، حادثه رخ داد و من دچار شکستگی شدید در پای چپ و آسیب‌دیدگی جمجمه شدم. از آن زمان تاکنون با عوارض ناشی از این مجروحیت، از جمله تشنج و مشکلات عصبی، دست و پنجه نرم می‌کنم.

وی همچنین به شرایط دشوار جنگ اشاره کرد: ما در آن روز‌ها حتی گاهی آب و غذای کافی نداشتیم و مجبور بودیم از آب آلوده و نان‌های خشک استفاده کنیم، اما همگی با هم برابر بودیم و هیچ تفاوتی بین فرمانده و سرباز وجود نداشت.

در پایان، این رزمنده دفاع مقدس ضمن ابراز رضایت از زندگی کنونی خود گفت: با وجود همه سختی‌ها، خدا را شکر می‌کنم که اکنون در شرایط خوبی هستم و زندگی‌ام رضایت‌بخش است.
درادامه فیلم گفت‌و‌گو را ببینید:

کد ویدیو


انتهای پیام/


گزارش خطا

ارسال نظر
طراحی و تولید: ایران سامانه