هرمزگان - خاطره

شهید منصور میرزاده کوه‌شاهی، دامداری ساده و مردمی از روستای رائیز حاجی‌آباد، که با دلی پر از ایمان و عشق به ارزش‌های مقدس اسلام، راه دفاع از خانواده‌ها و امنیت منطقه ناامن خود را برگزید. او با عضویت در بسیج مردمی، شجاعانه در برابر تهدیدات اشرار ایستاد و سرانجام در بیست و یکم مرداد ۱۳۷۰ در منطقه کوهشاه به شهادت رسید تا نامش در تاریخ ایثار و فداکاری ماندگار شود.

همسر شهید تعریف می‌کند: در غروبی سرد و دلگیر خبر آوردند که درویش همراه پسر مش ابوالحسن توسط اشرار گروگان گرفته شده. سعی می‌کردم خونسردی خودم را حفظ کنم و به بچه‌ها دلداری و آرامش بدم. مردم گیشان آن روز خیلی ترسیده بودند .نیروهای اطلاعاتی تمام تلاش خود را می‌کردند تا شاید بتوانند آن دو نفر را آزاد کنند.

پدر شهید تعریف می‌کند: یک سال برای مراسم نیمه‌شعبان از مردم کمک مالی جمع‌آوری کرد، اما مبلغی که به‌ دست آمد بسیار کم بود. از او پرسیدم؛ برای برگزاری مراسم چقدر پول جمع کرده‌ای؟ گفت؛ مبلغ خیلی کمی جمع شده. به او گفتم؛ برای یک مراسم باشکوه نیمه‌شعبان، این مبلغ خیلی کم است. فکر نمی‌کنم بتوان با آن مراسمی برگزار کرد. لبخند زیبایی زد و گفت؛ پدر جان! ناامید نشوید، خود آقا فرج می‌کنند و کمک‌مان خواهند کرد.

جانباز سرافراز «حسین کامیاب ایسینی» درباره نحوه رفتنش به جبهه چنین روایت می‌کند: بعد از نام‌نویسی برای اعزام، در کرمان دوره آموزشی دیدم و پس از ۴۰ روز ما را به شوش فرستادند. در عملیات رمضان حضور داشتم و تا پاسگاه زید پیش‌روی کردیم. پس از آن، عملیات محرم آغاز شد و شبانه، نزدیک نماز صبح، به سمت عین‌خوش حرکت کردیم. در همین عملیات، در جاده‌ای بین ایران و عراق مجروح شدم و ترکش به بدنم اصابت کرد.

شهید «عبدالغفور ضعیفی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: از همه دوستانم می‌خواهم مرا حلال کنند. وصیتم به شما عزیزان این است که همیشه راه شهدا را ادامه دهید، از بی‌تفاوتی بیرون بیایید تا در روز قیامت بی‌پاسخ نمانیم. همیشه پشتیبان ولایت فقیه باشید و امام را تنها نگذارید. دیگر چیزی به یادم نمی‌آید، فقط خیلی برای امام دعا کنید، چرا که او حق زیادی بر گردن ما دارد.

پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان هرمزگان تصاویر به یادگار مانده از شهید «عباس جلالی بهمنی» را برای علاقه‌مندان منتشر کرد.

شهید «عباس جلالی بهمنی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: از شما و برادران و خواهرانم می‌خواهم برای امام عزیز و رزمندگان اسلام دعا کنید و از خانواده‌ی شهداء دلجویی کنید. نماز و روزه خود را به جا بیاورید.

شهید عباس جلالی بهمنی، جوانی مؤمن و عاشق شهادت از روستای خیرآباد از توابع شهرستان میناب، که زندگی‌اش سرشار از عشق به اهل‌بیت (ع) و خدمت به مردم بود، در هجدهمین بهار عمر خود، از جبهه مهران پر کشید و به دیدار معبود شتافت؛ همان‌گونه که همواره وعده داده بود: «یا تربت کربلا را می‌آورم، یا با تابوتی از جبهه بازمی‌گردم.»

مادر شهید تعریف می‌کند: او با دیدن تصاویر رزمندگان در تلویزیون، تصمیم خود را به ما اطلاع داد. این تصمیم با مخالفت من و پدرش روبرو شد، اما اصرار ما تاثیری روی او نداشت. هر وقت رزمندگان را در تلویزیون می‌دید، بغض می‌کرد و به من و پدرش می‌گفت؛ اگر مانع رفتنم شوید، گناهش گردن شما خواهد بود. بالاخره اشک‌هایش روی دل پدر تاثیر گذاشت و رضایت داد که در جبهه شرکت کند.

شهید «فرزاد مسافری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: سعی می‌کنم رزمنده‌ی خوبی باشم، چون امام حسین (علیه‌السلام) مولای من است و شما باید به خودتان افتخار کنید که پسرتان به شهادت برسد؛ چون این بزرگ‌ترین افتخار برای من است و از برادرانم می‌خواهم سنگر مدرسه را رها نکنند، چون مدرسه هم یک جبهه است.